SEX AND REALITY
Ουδέν κρυπτόν υπό την κάμερα για τα ελληνικά ριάλιτι αφού από όλα έχει το πανέρι και όποιος έχει την δύναμη μπορεί να καθηλωθεί στην αναπαυτική του πολυθρόνα του και να παρακολουθήσει τα ριάλιτι σόου των τηλεοπτικών καναλιών.
Η σεξουαλική ζωή ,οι έρωτες ,το κλάμα,τα φλερτ ,αλλά και οι αντιζηλίες μεταξύ των
παικτών που βρίσκονται στα ριάλιτι τηλεπαιχνίδια είναι στην ημερήσια διάταξη,Δεν είναι λίγες οι φορές που μεταξύ τους οι παίκτες ένιωσαν πίστεψαν ότι γνώρισαν τον έρωτα της ζωής τους η ένιωσαν σεξουαλικό πόθο για κάποιο συμπαίκτη τους .Αφορμές για τον σχολιασμό αυτό μας δόθηκαν πάμπολλες φορές αφού οι παίκτες με στόχο την τηλεθέαση άφησαν τον εαυτό τους ελεύθερο και τόλμησαν να εκφράσουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες όπως η Μάρω Λύτρα με τον Κώστα Καραφώτη από το Fame Story 2 που η Μάρω ήταν παντρεμένη και ο Κώστας είχε δεσμό δεν τους ένοιαξε και έζησαν τον έρωτα τους .
Από το ξεκίνημα των τηλεπαιχνιδιών έως σήμερα υπήρξαν παίκτες που επεδίωξαν με τον άλφα η με τον βήτα τρόπο να επιδείξουν το κορμί τους ,να εκφράσουν τον έρωτα τους σε κάποιο συμπαίκτη τους ,ή ακόμη να αφήσουν σεξουαλικά υπονοούμενα χωρίς καμιά ηθική αναστολή.
Στο τηλεπαιχνίδι Bar έγινε μεγάλο σκάνδαλο με την Στέλλα Μπεζεντάκου να ερωτοτροπεί με τον συμπαίκτη της Άρη πράξη δεν είδαμε άλλα ήχους ακούσαμε.Την Μαίρη Σκόρδου και τον Πρόδρομο από το Big Brother 1 οπου φήμες τους ήθελαν να έκαναν σεξ στο κοτέτσι την ώρα που ήταν κλειστό το σύστημα και τέλος το πιο πολυσυζητημένο ever ζευγάρι Καραφώτη-Λύτρα από το Fame Story 2 .
Επί μήνες πριν από την έναρξη προβολής στην Ελλάδα του πρώτου και αρχετυπικού reality show, του «Big Brother» (θυμάστε τον «Τσάκα»;), εκφραζόταν ποικιλοτρόπως μια ανησυχία γι' αυτό το νέο τηλεοπτικό φρούτο που ήδη εκαλλιεργείτο εντατικά κάπου στην Παιανία. Θα το τρώγαμε κι αυτό; Δεν χρειάστηκαν πολλές εβδομάδες προβολής για να κοπάσει ο «θόρυβος». Και αν εξαιρεθούν ορισμένες μάλλον ασθενικές αντιδράσεις και μερικές ως συνήθως αλλοπρόσαλλες και αμφιβόλου σημασίας αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, δεν άνοιξε ρουθούνι.
<< Τα ριάλιτι έχουν πλέον εδραιώσει μια διακεκριμένη θέση στην τηλεοπτική μας πραγματικότητα, ανεξαρτήτως του αν πολλοί τα χαρακτηρίζουν «σκουπίδια», είτε τα παρακολουθούν είτε όχι. H δε συζήτηση για το αν θα έπρεπε να απαγορευθεί η προβολή τους με το επιχείρημα ότι προσβάλλουν τις δημοκρατικές αξίες και ευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι προ πολλού τελειωμένη, ελλείψει συνομιλητών και κυρίως ελλείψει ακροατηρίου. Φαίνεται σαν η μόνη κριτική στάση απέναντί τους που εξακολουθεί να έχει κάποιο νόημα να είναι η αδιαφορία. Το φρούτο, απ' ό,τι φαίνεται, θα σαπίσει μόνο από έλλειψη ποτίσματος, δηλαδή τηλεθέασης, και αν κρίνουμε από τα «νούμερα» της τελευταίας επιτυχημένης ποικιλίας του, του «Fame Story», αργεί η ώρα της χωματερής. >>
Το γεγονός ότι κανένας δεν σοκαρίστηκε πραγματικά από το «Big Brother» και τις παραλλαγές του έγκειται, πιστεύω, σε αυτό ακριβώς που επισημαίνει ο Ευάγγελος Σόρογκας στο βιβλίο του <<Το φαινόμενο των ριάλιτι>> για τα επί μέρους χαρακτηριστικά τους. Κανένα δεν είναι καινούργιο! Στην ουσία τους τα ριάλιτι συντίθενται από στοιχεία ήδη δοκιμασμένα σε προϋφιστάμενες εκπομπές και συγκεκριμένα σε σαπουνόπερες, σε εξομολογητικού τύπου εκπομπές όπου
«καθημερινοί» άνθρωποι εκθέτουν τα προσωπικά τους προβλήματα, σε κωμικά σίριαλ, σε διαγωνιστικά τηλεπαιχνίδια αλλά και σε δελτία ειδήσεων (η δραματοποίηση περιστάσεων της ιδιωτικής ζωής) και σε talk shows (η «εικονοποιητική» γλώσσα τους ως υποκατάστατο της επιχειρηματολογίας). Τα ριάλιτι λοιπόν δεν είναι, όπως αυτοδιαφημίζονται, πρωτοποριακά, πόσο μάλλον ανατρεπτικά . H καινοτομία τους έγκειται στο ότι ανακυκλώνουν σε μια ενοποιημένη, ευρηματική εκδοχή τα πιο πετυχημένα από εμπορική άποψη γνωρίσματα δημοφιλών τηλεοπτικών προγραμμάτων. Ωστόσο, η ιδιαίτερη αυτή σύνθεση τα μετατρέπει σε ένα ξεχωριστό τηλεοπτικό προϊόν. Επιπλέον, τουλάχιστον ορισμένα από αυτά εμπλέκουν σε πρωτόγνωρο βαθμό τους τηλεθεατές, προκαλώντας την (ψευδο)συμμετοχή τους μέσω ψηφοφοριών ή άλλων τρόπων. Δεδομένου άλλωστε ότι αποτελούν παγκόσμιο τηλεοπτικό φαινόμενο - που σημαίνει και κοινωνικό φαινόμενο -, σημειώνοντας μεγάλη απήχηση όπου κι αν προβλήθηκαν, όπως εξάλλου έγινε και στη χώρα μας, η ψύχραιμη και συστηματική μελέτη τους πιθανόν να προσφέρει ενδιαφέροντα ευρήματα, που οι εν θερμώ αντιδράσεις παραγνωρίζουν.
Ο Σόρογκας προσεγγίζει το «Big Brother» - του οποίου, ας σημειωθεί, υπάρχει πλέον και η αφρικανική εκδοχή -, εντάσσοντάς το στο τηλεοπτικό πεδίο στο οποίο εμφανίστηκε.Ο συγγραφέας αντιμετωπίζει τα ριάλιτι ως τηλεοπτικό και κοινωνικό σύμπτωμα. Ως τέτοιο, ασφαλώς δεν είναι η αιτία της προϊούσας κατάργησης της διάκρισης μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας, της εμπορευματοποίησης των πάντων, του υπερκαταναλωτισμού (για να αναφερθούμε σε ορισμένες από τις σημαντικότερες διαστάσεις). Αλλά, ως σύμπτωμα, ανατροφοδοτεί, επιτείνει και παγιώνει διαδικασίες οι οποίες ήταν ήδη σε πλήρη εξέλιξη πριν από την εμφάνισή του. Ο Σόρογκας αντλεί επιχειρήματα και υιοθετεί επί μέρους προσεγγίσεις, κυρίως από τις
επιστήμες της επικοινωνίας και τις πολιτισμικές σπουδές, αν και με μη συνεκτικό τρόπο και μελετά επίσης τις οικονομικές διαστάσεις των ριάλιτι,καθώς είναι ένα είδος προγράμματος που επιφέρει συνέργειες για τους τηλεοπτικούς σταθμούς και για τους παραγωγούς.
<<Τα ριάλιτι αποτελούν <<σύμπτωμα>>και απόρροια της πορείας της ιδιωτικής τηλεόρασης ,η οποία στις συνθήκες των δυνάμεων της αγοράς δεν μπορεί παρά να προσφέρει όλο και περισσότερο ομοειδή και ομογενοποιημένα προγράμματα.Το νέο είδος προγράμματος της ιδιωτικής τηλεόρασης ,όπως είναι τα ριάλιτι,ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πολυσυλλεκτικής τηλεόρασης ,η οποία σε πολλές χώρες αντιμετωπίζει δυσκολίες λόγω του κατακερματισμού του τηλεοπτικού κοινού.>>
Το τηλεοπτικό τοπίο αποτελεί μια σύγχρονη εμπορικά επιχείρηση και ακολουθεί τους βασικούς κανόνες των υπόλοιπων επιχειρήσεων.
Επιδιώκει δηλαδή την αύξηση κέρδους και την ελαχιστοποίηση του κόστους.
Αυτό σε ότι αφορά το πολιτιστικό προιόν,είναι δεδομένο ότι έχει ένα κόστος στο τελικό αποτέλεσμα.Δηλαδή πιο φθηνά και να επιδιώκει μεγαλύτερη τηλεθέαση.
Έχει αλλάξει πλέον ο χαρακτήρας της τηλεθέασης,τριάντα χρόνια πριν το BBC ή τα μεγάλα αμερικανικά δίκτυα έπαιζαν πολύ ενδιαφέρουσες σειρές υψηλού κόστους παραγωγής τώρα έχει επικεντρωθεί σε πράγματα πιο φθηνά όπως είναι τα ριάλιτι τα οποία μια σειρά από ανθρώπους δεν πληρώνονται και το σύστημα της τηλεοπτικής
εκμετάλλευσης προσδοκεί μελλοντικά και άλλα κέρδη από αυτούς(όπως την στιγμή που θα γίνουν διάσημοι)
Η γενική τηλεθέαση των σταθμών είναι κάτι το οποίο μειώνεται δηλαδή συνολικά όλο και λιγότερος κόσμος βλέπει τηλεόραση.
Η τηλεόραση περνάει σοβαρή κρίση ιδιαίτερα στην Ελλάδα με την έννοια του ότι γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα.
Αυτό μπορούμε να το διακρίνουμε με τα ποιο κάτω στοιχεία που παίρνουμε από την ΑGB.
Όταν ένα από τα δημοφιλέστερα ριάλιτι εισέβαλλε στην Ελληνική Τηλεόραση το Big Brother η τηλεθέαση έφτασε σε πολύ ψηλά νούμερα με αποτέλεσμα στην τελευταία εκπομπή 31.12.2001 τα νούμερα της AGB να φτάσουν στο 70,4% τηλεθέαση.
«Μικροί ήρωες της καθημερινότητάς μας», είχαν χαρακτηριστεί οι παίκτες του
«Βig Brother1. Αλήθεια είναι, αλλά αλήθεια μισή. Μικροί κατασκευασμένοι
ήρωες, μικροί αναλώσιμοι ήρωες, που έρχονται από το πουθενά, που
διακρίθηκαν επειδή δέχτηκαν να εκθέτουν την έγκλειστη «καθημερινότητά»
τους σε 24ωρη βάση. Eπιπλέον, δέχτηκαν το μοντάρισμα, τη σκηνοθεσία αυτής
της καθημερινότητας, που δεν προσφέρεται στον θεατή σαν κρέας στο
τσιγκέλι, αλλά σαν συσκευασμένο προϊόν με ημερομηνία σφαγής και λήξεως. Tα
προβαλλόμενα επεισόδια είναι μπαγιάτικα, μέχρι και πέντε ημερών, κι έχουν
δεχθεί την κατάλληλη επεξεργασία, ώστε οι παίκτες να μετατρέπονται σε
ήρωες σαπουνόπερας. Oι παίκτες (αυτό)κουρντίζονται ώστε να λένε εξυπνάδες,
να κάνουν τούμπες, να το παίζουν χαριτωμένοι, γενικώς να «βγάζουν» ό,τι
καλύτερο ή μάλλον ό,τι πιο «πιασάρικο» έχουν μέσα τους.
Μικροί ήρωες της καθημερινότητάς μας. Αλήθεια μισή γιατί αποσιωπά το πόσο
μίζερη, ρηχή, γκρίζα, απελπισμένη και χειραγωγήσιμη είναι η
καθημερινότητα των πολλών, των μη ηρώων, οι οποίοι ξεχνιούνται με τέτοιους
σκηνοθετημένους ηρωισμούς.
Στο Big Brother 1 (2001)νικητής βγήκε ο Γιώργος –Τσάκας- Τριανταφυλλίδης. Θέλησε να πάει και στο BB2! Έβγαλε δίσκο με ποντιακά (το Με Αγάπη Τσάκας). Το 2004 πρωτοσέλιδο στην Espresso: Σε απόγνωση ο Τσάκας: «Είμαι άνεργος, δεν με παίρνουν σε καμία δουλειά!» Κι άλλες συνεντεύξεις σχετικά με το ότι ξόδεψε τα λεφτά του BB και είναι πάμφτωχος. Τις προάλλες σε μεσημεριανάδικο, ρεπορτάζ απ’ το χωριό του, ο Τσάκας ορθοπόδησε: έχει δικά του χωράφια , η Αθήνα τον πλήγωσε, χίλιες φορές στο χωριό του. Σ το περιοδικό του ΕΘΙΑΓΕ μας λεει ότι έγινε γεωπονικός σύμβουλος για κάτι στην περιοχή του.
Ο φίλος του Τσάκα ο Πρόδρομος μετά από το παιχνίδι έβγαλε δίσκο ο οποίος έγινε χρυσός με τις πλάτες της Heaven έβγαλε και δεύτερο που πάτωσε και τώρα συμμετέχει στο πρωινάδικο του Alter με την Μαριέττα Χρουσαλλά.
Αναμφισβήτητα η σταρ του Big Brother 1 ήταν η Μαίρη Σκόρδου με ένα σωρό εξώφυλλα που όλοι τότε μιλούσαν για ειδύλλιο με τον Αντρέα Μικρούτσικο όπου βγήκαν μαζί και σε εξώφυλλό και με τον Πρόδρομο έλεγαν πως έκαναν σεξ την ώρα που ήταν κλειστό το κύκλωμα.
Κάποτε όμως τα Μ.Μ.Ε τα παρατραβούσαν με τίτλους όπως <<Μαίρη Σκόρδου:Δεν έκανα σεξ στο κοτέτσι>>!,ή<<Γέννησε η κατσίκα του Τσάκκα!>>Τώρα η κατσίκα
πιθανόν να έχει μεγαλύτερο σουξέ απότι ο Τσάκκας !Μέχρι και το θρυλικό όνομα της Αλίκης Βουγιουκλάκη ανέφεραν ότι τάχα η Μαίρη Σκόρδου το παίζει Αλίκη! Τι δεν έφτιαχναν για να πουλήσουν περισσότερα φύλλα.!Ακόμη και περιοδικό εξέδιδαν οι υπεύθυνοι του ριάλιτι το <<Βig Brother Magazine>> για να μην μένει τίποτα κρυφό!
Ποιος να ξεχάσει το περιβόητο δημοσίευμα που όλοι το ήθελαν νάνε αληθινό με δήλωση της Μαίρης Σκόρδου για την Ελένη Μενεγάκη που συνεργαζόταν στο Πρωινό Καφέ<<Με φοβήθηκε η Μενεγάκη,νιώθει ανασφάλεια.!Είμαστε δύο λιμουζίνες.Η μία για απόσυρση,η άλλη για κυκλοφορία.!>>Φάνηκε πια στην πορεία αποσύρθηκε και ποια κυκλοφόρησε!Τώρα η Σκόρδου προσπαθεί να γίνει τραγουδίστρια εδώ και χρόνια.
Μεγάλο σάλο είχε προκαλέσει η δικιά μας παίχτρια στην δεύτερη εκδοχή του ριάλιτι (όχι και τόσο επιτυχημένη όσο το πρώτο Big Brother)μόνο με την σέξι εμφάνιση της αλλά και με το ότι ήταν μια ανύπαντρη μητέρα 23 μόλις χρόνων τότε.Το ότι δόθηκε τόσο πολύ δημοσιότητα το θέμα δεν νομίζω ότι ήταν σωστό όχι μόνο για την ίδια αλλά και για την κόρη της που ήταν για αρκετούς μήνες στα φώτα της δημοσιότας.Κάπου πρέπει να κρατάμε κάποιες αποστάσεις από τέτοια θέματα που αφορούν μικρά παιδιά και πρέπει και τα Μ.Μ.Ε να τα προστατεύουν αλλά και οι ίδιοι τους οι γονιοί. Η Φρατζέσκα μας επειδή είδε ότι το θέμα με την κόρη της πουλά κατάφερε να <<πουλήσει>>την ίδια της την κόρη για να αποκτήσει περισσότερη δημοσιότητα.Τώρα την επανεμφανίζει που και που η Τατιάνα Στεφανίδου στην εκπομπή της για να την θυμόμαστε.
Mετά από το Big Brother ήρθε η σειρά του Fame Story που το πρώτο με παρουσιάστρια την Ναταλία Γερμανού δεν ήταν και τόσο επιτυχημένο όσο το δεύτερο.
Νικητής στο Fame Story 1 (2002)ήταν ο Νότης Χριστοδούλου. Μέτρια επιτυχία με το άλμπουμ του «Έρωτας Είναι» , μας εκπροσώπησε στο Eurobest. Μετά, τα χρόνια της
πτώσης: στα κουτσομπολίστικα επειδή άλλαξε τη μύτη του με πλαστική, στην Τατιάνα Στεφανίδου με εριστικό ύφος να βρίζεται με κατίνες των πάνελ. Τώρα βρίσκεται στο πρωινό του Αρναούτογλου -απομίμηση του Άλλαξέ το και προσπαθεί να γίνει ηθοποιός εδώ και και δυο χρόνια.
Το Fame Story 2 ήταν και το πιο επιτυχημένο με παρουσιαστή τον Ανδρέα Μικρούτσικο και με το ειδύλιο Καραφώτη-Λύτρα τα μηχανάκια της AGB παίρνουν φωτιά.
Νικήτρια του Fame Story 2 (2004)ήταν Καλομοίρα Σαράντη. Από τους λίγους κάπως πετυχημένους νικητές ριάλιτι: δύο δίσκοι, κόρη Γιάγκου Δράκου στη Λάμψη, Πρωινός Καφές, διαφημίσεις everest και τώρα συμπαρουσιάτρια του Αρναούτογλου στο Πολύ την Κυριακή.
Μετά από τα δύο πρώτα άρχισε η πτώση με το Fame Story 3 με παρουσιάστρια την Τατιάνα Στεφανίδου και με όλο το ξεκατίνιασμα της ίδιας με τον Μουρατίδη και του Χατζηστεφάνου με την Μπόκοτα και το Fame Story 4 με την Σοφία Αλιμπέρτη που πάτωσε και πήραν την απόφαση στον Αντέννα πως ήταν και το τελευταίο.
Νικητής του Fame Story 3 (2004-5)ήταν Περικλής Στεργιαννούδης. Ξεχρέωσε τα δάνεια, έβρισε ‘ιερά τέρατα’ όπως Παπακωσταντίνου και Βίσση, φλέρταρε τη μισή Ελλάδα, έβγαλε έναν σούπερ αποτυχημένο δίσκο , είδε κι απόειδε και έχει ήδη γυρίσει στη Γερμανία.
Ο Λεωνίδας Μπαλάφας κέρδισε στον τελικό του Fame Story 4 και όμως αγνοείται και ούτε έχει βγάλει καμιά δισκογραφική δουλειά.
Άλλοι νικητές ριάλιτι ήταν οι εξής :
Η Αμαλία Αυγουστάκη αναδείχτηκε νικήτρια του Dream Show 2006 και έβγαλε ένα cd-single χωρίς επιτυχία.
Dream Show 1 -The Theatre (2005) Αντρέας Γεωργίου: Απασχόλησε τα μέσα με το οικογενειακό δράμα του κι ενώ περίμενε κανείς ότι ο Alpha θα τον έβαζε σε καμιά σειρά εξαφανίστηκε. Στην πρεμιέρα του φετινού Dream ήταν στο κοινό και είπε ότι είναι στην Αμερική στο Actor’s Studio για σπουδές (θράσος! Δεν του έφτασε κοτζάμ ακαδημία του Alpha!).
Eurostar (2004) Απόστολος Ψυχράμης. Ο πιο γκαντέμης νικητής ever! Κέρδισε την πρώτη θέση στο τάλεντ σόου της ΕΡΤ για να μας εκπροσωπήσει στη Eurovision ’04 αλλά ήταν αντιτηλεοπτικός και τον αντικατέστησαν με τον Ρουβά. Τραγούδησε backing vocals στο Shake It αλλά η κάμερα δεν τον έδειξε. Σήμερα τραγουδάει με σχετική επιτυχία, πχ ήταν στο Ηρώδειο με την Μαρινέλλα στα τέλη Μαΐου.
Πάρτι (2003) Μαρία (Λάρα) Τσολάκη. Η Λάρα (και αυτοεπονομαζόμενη) κουκλάρα, κέρδισε στο πιο αποτυχημένο ριάλιτι όλων των εποχών (πέρα από το Gym). Φημολογείται πως κέρδισε επειδή οι γονείς της πήραν στεγαστικό δάνειο και το ‘έριξαν’ όλο στη ψηφοφορία. Το 2005 στο site της έγραφε επί λέξει: «2 χρόνια από τη σαρωτική νίκη της η Λάρα μας έγινε νονά!» Πρόσφατα επανέκαμψε με την τηλεοπτική της παρουσία στη συζήτηση για τα ριάλιτι (Ζούγκλα – Alpha), λέγοντας, νομίζω, ότι καταστρέφουν την νεολαία.
Bar (2002) Ανδρέας Παρασκάκης. Ο υπερφυσικός μπεμπές (και αρσενική Μενεγάκη) έκανε καριέρα στο πρωινό του Mega, έβγαλε βίντεο με ασκήσεις γυμναστικής και πρόσφατα μπήκε στην οικογένεια του Αντ1 περιφέροντας την χαζοχαρούμενη περσόνα του στο πάνελ της Τατιάνας και στο πεντάλεπτο απογευματινό παιχνίδι Super Game.
Wall (2003) Το Wall δεν το κέρδισε ούτε το Γωγουλίνι, ούτε ο Βελέντζας που θα έχτιζε μοναστήρι, ούτε οι Σίσσυ- Τζώρτζης, Δεβόρα – Γιάννης, Κλεάνθης, Καρκαβίλας, Πατρίτσια, Ρούλα Βροχοπούλου κι ένα σωρό άλλα βήτα ονόματα. Το κέρδισε το δέλτα όνομα Θοδωρής Ισπόγλου. Η τύχη του ανθρώπου με το σπινθηροβόλο βλέμμα μετά το ριάλιτι αγνοείται εντελώς. Φημολογείται ότι ήταν σε κατάθλιψη λόγω έρωτα για το Γωγουλινι( που τραγουδά με τον Φλωρινιώτη παρεπιπτώντως ) και ότι δεν δουλεύει πια και τρωει από τους τόκους και τις επενδύσεις.
Mission (2003) Στέφανος Κοκολογιάννης. Ο κρητικός («που δεν έλεγε ψώμματα») είχε ένα σωρό κουτσομπολίστικα προβλήματα μετά τη νίκη του. Η Ελισάβετ της παραγωγής γέννησε το παιδί του κι αυτός ήθελε το παιδί αλλά δεν ήθελαν τον Στέφανο οι γονείς της Ελισάβετ! Κάποια στιγμή δε, αγόρασε και δικό του λεωφορείο! Πρόσφατα ήταν στην τηλεόραση κι έλεγε ότι τώρα είναι όλα καλά.
Survivor (2003) Ευαγγελία Δεμερτζόγλου. Έκανε γυμνή φωτογράφηση, έκανε κοσμική ζωή και μετά τελείωσαν τα λεφτά. Έξαλλη βγήκε στις εκπομπές καταγγέλλοντας το Mega που τους έδινε, λόγω εφορίας, λιγότερα χρήματα, ενώ θυμήθηκε (3 χρόνια μετά!) και τις, όντως, απάνθρωπες συνθήκες του παιχνιδιού. Ζητάει δικαστικά ένα τρελό ποσό από την παραγωγή. Ετοιμάζει αυτοβιογραφικό βιβλίο (αλά Ρούλα Βροχοπούλου) που θα περιγράφει τις περιπέτειές της στο Survivor.
Το κάστρο της δισκογραφίας δεν είναι άπαρτο. Tα cd της Heaven, που ανήκει
στον όμιλο του Αntenna, με τα τραγούδια των παικτών του «Fame Story»
σημείωναν ικανοποιητικές πωλήσεις (πώς θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς, εφ
όσον στηρίζονται σε έναν πολύ ισχυρό μηχανισμό διαφήμισης;). Oι υποσχέσεις είναι πολλές, αλλά λίγες πραγματοποιούνται και σύντομα τα
χαϊδεμένα παιδιά κατέληξαν στα αζήτητα. Νέοι και νέες προσελήφθησαν σαν
ζωντανό ντεκόρ σε πρωινάδικα, αλλά δεν μακροημέρευσαν.
Tο «BB1» ήταν η εποχή της αθωότητας του είδους, υποστηρίζουν μερικοί.
Mετά, οι παίκτες πονήρεψαν! Eίναι αλήθεια πως σε σύγκριση με ορισμένα
κτηνώδη ριάλιτι που έχουν προβληθεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, τα
εγχώρια είναι πολύ καλύτερα. Oμως η χυδαιότητα, ο ευτελισμός του ανθρώπου δεν
είναι μετρήσιμο μέγεθος. Tο μόνο μετρήσιμο είναι τα έσοδα από τις
διαφημίσεις, τις τηλε-ψηφοφορίες και τους ποικίλους διαγωνισμούς.
Eύκολα μπορεί να κάνει κανείς ποσοτικές συγκρίσεις ως προς το κόστος της
παραγωγής, την προχειρότητα ή την επιμέλεια της σκηνοθεσίας, την άνεση, τη
λάμψη του παρουσιαστή, το μέσο μορφωτικό επίπεδο των παικτών κ.λπ., όμως
παντού η κεντρική ιδέα είναι λίγο έως πολύ η ίδια.
Tο φαινόμενο είναι παγκόσμιο και μετά από έρευνα που έγινε για την εφημερίδα Καθημερινή το 2003 μόνο το ένα τρίτο των Bρετανών θα είχαν στη
διάθεσή τους πολλές επιλογές για την έξυπνη και δημιουργική αξιοποίηση του
ελεύθερου χρόνου τους. Tα δύο τρίτα των ενήλικων Bρετανών ασχολούνταν
μόνο με τις αγορές και την τηλεόραση. «Tα παιδιά τους θα ξόδευαν δέκα
ώρες παρακολουθώντας τηλεόραση για κάθε μία ώρα που θα περνούσε θα διάβαζαν
κάποιο βιβλίο, ενώ όλη η οικογένεια είχε για μοναδικό θέμα συζήτησης τα
ριάλιτι σόου που θα έσπαζαν τα ρεκόρ τηλεθέασης».
Σε ένα μεγάλης έκτασης πρωτοσέλιδο (2.1.2003), η «International Herald
Tribune» περιγράφει την πτώση που παρουσιάζουν στην παγκόσμια αγορά οι
αμερικανικές τηλεοπτικές παραγωγές. Oχι οι σαπουνόπερες τύπου «Nτάλας» και
«Δυναστεία», αλλά οι βραβευμένες, οι «ποιοτικές» αμερικανικές σειρές, σαν
τους «Σοπράνος» και το «C.S.I.» που δυσκολεύονται να στεριώσουν στο «prime
time» και εκτοπίζονται σε μεταμεσονύκτιες ζώνες χαμηλής θεαματικότητας.
Aπό τη Γαλλία μέχρι τη Σιγκαπούρη και τη Λατινική Aμερική, κυριαρχεί το
«φορμάτ» του ριάλιτι. Mοναδική εξαίρεση η Aυστραλία, όπου τον Δεκέμβριο του 2003
παρατηρήθηκε μια μικρή κάμψη στα ριάλιτι τύπου «Big Brother».
Πράγματι η απήχηση των ριάλιτι είναι παγκόσμιο φαινόμενο, όμως αυτό δεν
σημαίνει ότι σε τοπική, σε εθνική κλίμακα πρέπει να σηκώσουμε τα χέρια
ψηλά και να περιμένουμε την ολοκλήρωση της επέλασης των βαρβάρων. Iδίως η
κρατική τηλεόραση, που έχει μικρότερη εξάρτηση από τις διαφημίσεις, θα
μπορούσε να ανταποκριθεί στην πρόκληση και να αξιοποιήσει τόσο την
παγκόσμια πείρα όσο και το εγχώριο καλλιτεχνικό δυναμικό, παράγοντας
εκείνα τα ψυχαγωγικά προγράμματα που αντιστοιχούν στον δυναμισμό, στις
υποσχέσεις και στις ελπίδες της εποχής μας.
Oύτε ο λαός ούτε η νεολαία δεν κινδυνεύουν να βυθιστούν στην κινούμενη
άμμο των ριάλιτι. O μεγάλος χαμένος δεν είναι το κοινό, που ξέρει τι
«κούφια λόγια» είναι τα ριαλιτο-μίση, οι ριαλιτο-αγάπες και οι
ριαλιτο-ευκαιρίες. O μεγάλος χαμένος είναι η ίδια η τηλεόραση, καθώς οι
τεράστιες δυνατότητες του πιο λαϊκού και σύγχρονου μέσου ψυχαγωγίας και
ενημέρωσης ακυρώνονται, καθηλώνονται στην εποχή των σπηλαίων. Παρά τον
high deck εξοπλισμό τους, τα ριάλιτι ως είδος επαναφέρουν τον βαθμό μηδέν
της τηλεοπτικής γραφής, αφού αποθεώνουν τη «συνταγή», το concept και
καταργούν το σενάριο, τον λόγο, τη φαντασία.
Τώρα μάλιστα που η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ESA και η Eurovision διοργανώνουν ένα τηλεπαιχνίδι-ριάλιτι σόου που φιλοδοξεί να επισκιάσει όλες τις αντίστοιχες τηλεοπτικές εκπομπές που έχουν παρουσιαστεί ως σήμερα στην τηλεόραση.
Ο νικητής κερδίζει μια επταήμερη επίσκεψη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό!Φαίνεται ότι τα ριάλιτι τώρα αρχίζουν δεν τελειώνουν.
